صنایع تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی دارای اهمیت زیادی میباشند که برخی موارد قابل بیان است
- تجارت جهانی: محصولات الکتریکی و الکترونیکی با اختصاص 13 درصد از تجارت جهانی، پس از سوختهای معدنی و محصولات حاصل از تقطیر آنها، بیشترین حجم تجارت جهانی را به خود اختصاص دادهاند. هم اکنون این صنعت در کشور چین، بیشترین حجم صادرات و واردات کالاها را به خود اختصاص داده است و این رقم بیش از 9 برابر میانگین سایر محصولات این کشور بوده است. از لحاظ تولید ناخالص جهانی نیز این صنعت 16درصد از اقتصاد جهانی را به خود اختصاص داده است.
- بازار داخلی: این صنعت در کشور ما بازار قابل توجهی را در اختیار دارد. حجم کل بازار تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی قریب به 15 میلیارد دلار تخمین زده میشود. تنوع محصولات در این حوزه بسیار گسترده بوده و بازار بسیار بزرگ جهانی و داخلی نیز برای این محصولات در کشور وجود دارد. وجود چنین بازاری امکان استفاده از ظرفیتهای داخلی و رشد خلاقیتها و نوآوریهای کشور را فراهم میآورد. کما اینکه در برخی کشورها همچون کره جنوبی و مالزی استفاده از بستر صنایع الکترونیک سبب جهشهای بزرگ این کشورها در حوزه اقتصاد شده است.
- آلایندگی و مصرف انرژی: صنایع الکترونیک از جمله صنایعی بوده کمترین میزان آلودگی محیطی را ایجاد نموده و نسبت به بسیاری از صنایع صنعتی سبز محسوب میگردد. همچنین میزان مصرف انرژی در کارخانجات این حوزه بسیار پایین بوده و تولید این محصولات نیاز ناچیزی به مصرف برق، آب و گاز خواهد داشت که این مسئله بخصوص با توجه به سیاست هدفمندی یارانهها در کشور از اهمیت بیشتری برخوردار شده و در آینده نیز بر شدت اهمیت آن افزوده خواهد شد.
- سرمایهگذاری: نسبت سرمایه به اشتغال در این صنعت در کشور ما در سال 1390 حدود 45.5 میلیون تومان به ازای ایجاد هر شغل برآورد شده است. در حالی که در صنایع دیگری همچون سیمان این رقم برابر 500 میلیون تومان، در صنایع پتروشیمی این رقم برابر 410 میلیون تومان و در صنایع آهن و فولاد برابر 290 میلیون تومان میباشد. بنابراین میتوان با سرمایهگذاری در این صنعت، اشتغال بیشتری را در مقایسه با سایر صنایع ایجاد نمود و همزمان ارزشافزودهی بیشتری را نیز ایجاد کرده و کشور را به لحاظ تکنولوژیکی نیز توسعه داد.
- ارزشافزوده: سهم ارزشافزوده در اغلب زیربخشهای صنایع الکتریکی و الکترونیکی قابل توجه بوده و در بسیاری موارد سهم ارزشافزوده از ارزش تولیدات، بیش از 40 درصد است.
- رشد ارزشافزوده جهانی این حوزه مثبت بوده و این حاکی از افزایش مزیت نسبی این صنعت نسبت به سایر صنایع میباشد. کشورهای توسعهیافته نیز با آگاهی از این مسئله به دنبل واگذاری صنایع با ارزشافزوده پایین خود به کشورهای در حال توسعه، و سرمایهگذاری بیشتر در صنایع با ارزشافزوده بالا هستند.
- نیروی انسانی: در سالهای اخیر متخصصین فراوانی در حوزهی این صنایع در کشور تربیت شده است که ظریت بالقوه قابل توجهی را موجب شده و سبب میشود تا این حوزه یکی از اولویتهای اصلی حاکمیت در جهت تحقق اقتصاد دانش بنیان مبتنی بر نیروی انسانی باشد. همچنین در این زمینه پتانسیل عظیمی از نخبگان ایرانی خارج از مرزهای کشور وجود دارد که در صورت فراهم شدن بستر مناسب حاضر به بازگشت به داخل کشور میباشد.
- قدرت نرم: این صنعت از صنایع قدرت آفرین جهانی بوده و سبب افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. این صنایع از چند جنبه برای کشور اقتدار آفرینی خواهند نمود. اولا با توجه به سطح بالای تکنولوژیک آنها جایگاه جهانی کشور را به عنوان یک کشور پیشرفته تثبیت خواهند نمود و منجر به ارتقای جایگاه جهانی کشور شده و قدرت نرم کشور را افزایش میدهند. ثانیا با توجه به کاربرد گستردهی این صنایع در بخش دفاعی توان بازدارندگی ملی به شدت افزایش پیدا خواهد کرد.
- توانمند سازی: این صنعت از جمله صنایع پایه و زیرساختی کشور بوده و رشد و توسعه آن اثرات مستقیمی بر روی سایر صنایع کشور خواهد داشت. (به طور مثال امروزه در خودروهای تولیدی جهانی حدود 30درصد از ارزشافزوده کل خودرو از تجهیزات الکترونیکی آن ایجاد میگردد) این صنایع دایره نفوذ گستردهای داشته و به علت ماهیت عام شان موجب رشد سایر صنایع خواهند شد.